Zespół Aspergera najczęściej daje wyraźne objawy dopiero u dzieci w wieku przedszkolnym. Wcześniej, oczywiście symptomy wstępują natomiast rzadko kiedy udaje się je prawidłowo zdiagnozować. Najczęściej zaburzenia diagnozowane są jako po prostu cechy charakteru osobowości a dziecko uznawane jest za introwertyka. Warto przy tym zaznaczyć, że rzeczywiście, wręcz nagminnie Asperger daje mylne sygnały, to łagodna odmiana autyzmu więc nie jest łatwo rozpoznać tego rodzaju zaburzenia w pierwszym okresie życia dziecka.

Pierwsze niepokojące sygnały można za to świetnie zdiagnozować, kiedy dziecko ma lat kilka. Wyraźnie odstaje od rówieśników. Może się słabiej rozwijać, ale przede wszystkim ma problem w kontaktach społecznych. Nie ma ochoty uczestniczyć w grach i zabawach, nie potrafi porozumieć się z innymi dziećmi. Jest ciche, zamknięte w sobie bądź wręcz przeciwnie, wybuchowe i agresywne. Znacznie chętniej przebywa w otoczeniu dorosłych, najczęściej wykazuje też nietypowe dla swojego wieku i etapu rozwoju zainteresowania. Czy nie jest dziwne, że kilkulatek pasjonuje się astronautyką czy matematyką? Powinno to zastanawiać.

Trzeba pamiętać, że oprócz zaburzeń na tle neurologicznym, dziecko z Aspergerem może wykazywać zaburzenia, jeśli weźmiemy pod uwagę motorykę ruchu czy mowy. Właśnie przede wszystkim konieczna jest terapia zespołu Aspergera (więcej na ten temat) – codzienne ćwiczenia fizjoterapeutyczne, ale też specjalne podejście psychologiczne staje się niezwykle pomocne. I chociaż zaburzeń tego rodzaju nie da się całkowicie wyleczyć to można zminimalizować do tego stopnia, by dziecko było w stanie normalnie funkcjonować w społeczeństwie.